Archief van jaar: 2015

Maandag 25 mei 2015 Triathlon Woerden

Dit jaar was Yvonne de enige TVS-er in Woerden, Er waren dan ook veel meer evenementen op uit te kiezen, zoals de RopaRun.

Er waren 4 startseries:
1. Kwart trio’s
2  Kwart individueel
3. 1/8e tot 40 jaar
4. 1/8e masters

 
Het zwemmen ging als vanouds in Woerden: veel klappen, veel hinder, dus een matige tijd.
Ze kwam als 2e dame60 uit het water met 1½ minuut achterstand op de 1e Dame60, wist dat bij het fietsen grotendeels goed te maken, maar met lopen was de ander te snel, ondanks Yvonne’s  negatieve split in de 2e loopronde.
Eindtijd 1:31:26 uur. Tevreden: 160ste van de 193 finishers, 16 mannen en 17 vrouwen achter zich gelaten.

– Henk

17 mei 2015

Vanochtend vroeg afgereisd naar Enschede voor de UT Triathlon, het zat niet helemaal mee want 5 km van de start vandaan kregen we autopech… Toch nog op tijd kunnen starten en een podiumplek behaald😊!! Zwemmen ging best goed voor mijn doen (7e zwemtijd) Met fietsen heb ik er een hoop ingehaald (2e fietstijd) en met lopen alles wat ik nog over had eruit gehaald (2e looptijd en ik zat 2 sec. achter de nummer 2 bij de finish). Was een superleuke en goed georganiseerde wedstrijd ☺ iedereen die er was supergoed gedaan!

– Kim van’t Verlaat

Op vrijdag 1 mei vertrok een leuke groep triathleten voor een trainingsweekend naar Austerlitz. Als onderdeel van de jubileum activiteiten in 2015 werd dit weekend voor het eerst georganiseerd. Afgaand op het succes en het plezier dat alle deelnemers hebben gehad, lijkt een nieuwe traditie, als het ATB weekend, te zijn ontstaan.

Sylvia, Frank en Jeroen namen zelfs voor de heenreis al een voorschot op de sportieve inspanningen, zij fietsten naar Austerlitz. De rest van de deelnemers ging `gewoon´ met de auto die kant op. Na een vlotte reis richting Austerlitz, bijna iedereen was op tijd op het afspreekpunt in Hoogvliet en bijna iedereen kwam ook tegelijk aan in op de bestemming, zat de vrijdag er nog lang niet op……na een snelle soepmaaltijd, stond er een klein rondje lopen (3 km) op het programma gevolgd door een rondje core stability oefeningen.

De eerste avond werd afgesloten met het bekend maken van de teams waarin de rest van het weekend tegen elkaar gestreden zou worden in verschillende spelvormen. Bij deze bekendmaking kreeg iedereen een bastogne koek, grote opdracht van het weekend was om met alle buitenactiviteiten het uitgereikte bastogne koekje heel te houden om zo op zondag bonuspunten voor je team binnen te halen. Het eerste onderdeel op vrijdagavond, een quiz, leverde al meteen een fanatieke strijd op.

Na het ontbijt op zaterdagmorgen zijn we gezamenlijk naar de Pyramide van Austerlitz gewandeld om daar, in een heel mooie omgeving, een hardloop training te combineren met bootcamp. In duo’s werd afwisselend een rondje van 500 meter gelopen en oefeningen gedaan…..voor benen met een elastiek (2 series), planken (2 series) en superman (2 series). Deze training werd afgesloten met een mooi rondje van 3 km in de bossen rond de pyramide en/of een wandeling terug naar ons verblijf.

De verrassing in het programma van vandaag waren de smoothies…..Sven en Jennifer hadden spullen mee genomen om er twee te maken om te proeven.

Een goede basis om ’s middags een stukje op te kunnen fietsen. Omdat we gelijk aan het begin van de tocht niet helemaal de juiste route fietsten, kwamen we op 36 km i.p.v. de geplande 51 km al bij het terras vlak tegenover ons verblijf terecht. Ondergetekende vond het na een Gerardus Kloosterbier en hazelnootcrème taart tijd voor een tweede bier, terwijl een aantal anderen er nog 25 km aan plakten.

Het was die zaterdag heel erg lekker weer, zo lekker dat we buiten de pastamaaltijd konden doen, voordat Ruben ons weer aan de bak zette met maar liefst vijf spelonderdelen op het programma. bij het eerste onderdeel was wel heel erg vaak te horen ‘die ene broek is veel gladder dan die andere…..’ om de eigen slechte spijkerbroek hangtijd goed te praten. Ferdi bleek hier de clubkampioen te zijn, niemand hing langer aan de spijkerbroek dan hij.

De volgende spelrondes waren weer binnen, eerst kruiwagen lopen (daarin bleek Fred over een geweldige eindsprint te beschikken) daarna moest er door een web van elastieken gespannen tussen twee stapelbedden worden gekropen (en hier bleek Fred over ongekende slangenmens gaven te beschikken) en tenslotte wie het langst kon planken (Jeroen van ’t Verlaat hield het 6’30” vol). Tenslotte, omdat we allemaal zooooo lang plankten dat er geen tijd voor onderdeel 5 meer was. Vandaar dat het laatste spelonderdeel, geblinddoekt een parcours lopen, op zondagmorgen werd gedaan.

Na dat laatste onderdeel zijn we richting Zeist gegaan om mee te lopen in de Panbosloop. Deze loop is iedere maand, een heel leuk rondje van 3 km in het bos en je kunt er voor kiezen 1 t/m 7 maal dit rondje te lopen…..op deze zondag was er een TVS’90 overheersing op de 3 km, met Jan als snelste in 10’20”.

Ondertussen was het weer wat slechter geworden, het was gaan regenen, maar dat maakte niet zo veel meer uit, want ons laatste programma onderdeel was een zwemtraining in het KNZB zwembad op het KNVB sportcentrum. Een heel mooi bad, voor een mooie afsluiting van een heel leuk en gezellig trainingsweekend met veel lol en gezelligheid.

Het waren twee fantastische dagen en een geslaagd weekend, alles was goed geregeld en leuk georganiseerd, een zeer geslaagd kamp! Naast topatleet, blijkt Ruben ook een zeer bekwaam organisator en quizmaster.

Nogmaals dank daarvoor.

Een traditie, als het ATB weekend, lijkt gestart!

– Michel Siep

Meer foto´s van Frank Heusdens zijn te vinden in het TVS’90 fotoboek, of via deze link: https://plus.google.com/photos/105155533466527681644/albums/6145014464272479393

Zondag 19 april

Om te beginnen, het weer was super. weinig wind en zon.
Een goede start. het start podium was aangepast en een stuk beter ten op zichte van vorig jaar.
Het wegdek was in de 1e 3 km belabberd.
In een bocht waar ,ik denk dat ik de schuldige ben, ik heb overgenomen en te hard heb door getrokken zijn wij Patrick kwijtgeraakt.
Jan was vandaag wel de sterktste samen met ronald. Bij mij is mijn verkoudheid een beperking voor topprestaties maar gaat wel de goede kant op.
Onze tijd………… hou je vast……..29min.57.80 sec, gem. 42.1km/u
1minuut 24 sec , 2km sneller dan vorig jaar. Dezelfde achterstand op de nummer 1 als vorig jaar,alleen er deden meer goede teams mee als vorig jaar wat ons een 18e plaats geeft. Maar we hebben gestreden voor wat we waard waren.

– Arjen Teijn

Een jaar of vijf geleden deze marathon op de to-do lijst gezet. Maar toen gaan triathlonnen en paste hij niet meer in het schema. Dit jaar gewoon ingeschreven en de bedoeling was er heel goed voor te gaan trainen. Dat is niet helemaal gelukt, dus ik wist dat het geen snelle finish zou gaan worden. Dat kwam ook uit.
Vijf uur en 3 minuten, maar jeetje wat was dit een mooi parkoers. Vanuit Zeeland langs water, beetje jammer dat de organisatie de wind niet had uitgezet, maar dat weet je in Zeeland. Het eerste deel was voornamelijk asfalt, maar bij km 7 gingen we de natuur in. Heerlijk rustig, werd regelmatig ingehaald door estafette-renners.
Ik liep als eennalaatste, totdat ik even de bosjes in moest. Zag ik mezelf al helemaal met spannende politiemannen op de motor binnen komen. Helaas vanaf 25 km ging ik wat mensen voorbij. Inmiddels was mijn pa bij me komen fietsen en zorgde voor nieuwe flesjes water die ik hem ook maar lekker liet dragen. Alle beetjes hulp waren meegenomen wink-emoticon
Bij de 30 liep ik in een kuiltje toen schoot er kramp in mijn voet. Even wiebelen om het er uit te krijgen. Ik werd door een paar mensen van de estafette ingehaald en zij moedigden mij aan, je bent er bijna, nog een klein stukje. Bij het wisselpunt van de marathon liep ik weer en hadden ze het in de gaten dat dat kleine stukje nog 12 km was. Vol enthousiasme moedigden ze me aan. Inmiddels gingen we het bos in. Heerlijk, beetje opletten voor de boomwortels, maar het ruikt er lekker en het was er gewoon mooi. Bij de 39 km hoorde je de muziek uit Hulst al, tuurlijk weet je dat er nog een flinke lus volgt, voordat je bij de finish bent. Een stukje over de dijk met wat heuveltjes omhoog en naar beneden. Allebei minder aangenaam voor je benen, maar de fnish is in zicht. En dan ben je er ineens. De kroegen hadden het druk, mooi weer, muziek, supergezellig. Al met al een prachtige loop gedaan. Na de finish was ik mijn trouwste supporter kwijt, die de autosleutels had. Gelukkig is Hulst niet zo groot en zijn we toch thuisgekomen.

– Silvia van Schaick