Almere 2010

Gisteren stonden de TVS’ers Erika Vis, Ger Vis, Jeroen Korpershoek, Valerie Willeboordse en mijn persoontje en de ex-TVS’ers Peter Ziekman en Patrick van de Kerkhof aan de start van de Holland Triathlon. De weersvoorspellingen zagen er niet best uit maar ook weer niet zo slecht als afgelopen dagen, af en toe een bui met een klap onweer. Ik voelde mij ontzettend fit en ondanks dat er een groot vraagteken boven het looponderdeel hing had ik er ontzettend veel zin. Ondanks mijn ervaring heb ik een nacht gemaakt van een debutant, waarschijnlijk door mijn onzekerheid over het lopen. Van 00:30 tot 03:30 heb ik niet geslapen waarna ik in slaap viel en om 05:15 wel wakker schrok van de wekker.

Zouden de weermannen en vrouwen er toch naast zitten want het weer zag er wel goed. Na een goed zwemonderdeel kwam ik na 1:03 als 81^e uit het water.

Ik zie zwemmen als noodzakelijk kwaad dus nu kon mijn wedstrijd echt gaan beginnen.

Ik heb zin in het fietsen.

Gaandeweg het fietsen kwamen er een aantal buien met zelfs hagel en onweer. Op die momenten werd het wel erg koud waardoor er een groot aantal atleten door onderkoelingsverschijnselen uitgestapt zijn. In totaal is 15% uitgestapt en dat is op een hele triathlon best een hoog percentage. Na de 22^e fietstijd (4:56, 36,6 gemiddeld) ) ging ik als 25^e lopen.

Het fietsen zit erop.

Ondanks de vele loopblessures dit jaar voelde het wel goed. Ik was heel de wedstrijd in de veronderstelling dat Jeroen voor mij zat maar op 5 km kreeg ik van mijn begeleiders, Ed en Ronald, te horen dat hij 7 minuten achter mij zat. Na 15 km haalde ik Guido Gosselink in, die 3 jaar na zijn profbestaan nog één maal in Almere wilde finishen. Hij liep op dat moment niet veel minder hard want ik heb er 15 km over gedaan om 1 minuut dicht te lopen. We hebben elkaar al jaren niet meer gezien dus voldoende bij te kletsen en het voordeel is dat het afleiding geeft en daardoor de tijd ook lekker snel verstrijkt.

Was gezellig samen

Halverwege de 2^e ronde maakte we de afspraak dat we elkaar er doorheen zouden slepen. Er mocht zeker niet gewandeld worden want dat is het begin van het einde.

In het begin van de laatste ronde was Jeroen mij genaderd was tot 1 minuut dus het was niet de vraag of hij mij voorbij kwam maar meer wanneer dat zou zijn. Tot halverwege de 3^e ronde was ik sterker dan Guido en sprak hij de mooie woorden uit dat hij blij was eens van mijn trainingsarbeid te mogen genieten. Dat deed mij wel goed want in ons trainingskamp op Lanzarote (2004) heb ik veel van hem opgestoken en dat kon ik nu terug betalen.

Na 34 km kreeg ik zo’n ontzettende pijn in mijn bovenbenen dat Guido mij er doorheen moest slepen. Van Jos Broeren (Nederlands kampioen lange afstand) hoorde ik dat ik na 28 km nog 2^e in mijn categorie lag. Op 37 km heb ik Guido wel laten gaan want mijn boven benen konden het tempo niet meer bijhouden. Ik was nog wel de 1^e TVS’er in de wedstrijd want nadat Jeroen mij op 32 km tot 50 meter genaderd was kreeg hij krampen en moest gaan wandelen. Bij ingaan van de laatste ronde had ik ook gezien dat een goede loper in mijn categorie mij tot 4 minuten was genaderd. Op 38 km hoorde ik van Ronald dat ik hem wel voor zou blijven maar dat moest hij op 40 km herzien want toen zat hij nog maar 200 achter mij. Omdat ik niet wist of er nog een podiumplaats inzat heb ik alle moed verzameld en het tempo weer opgevoerd waardoor ik ook weer naar Guido toe liep. Met pijn in elke spiervezel in mijn bovenbeen kwam ik na een marathon van 3:34 in een totaaltijd van 9:43 als 35^e over de finish en ben mijn concurrent 25 seconde voor gebleven en dat betekende dat ik om 21:00 naar medal plaza mocht om mijn 3^e plaats in mijn categorie op te halen.

De andere TVSer´s zijn ook allemaal gefinisht:

Jeroen: 9:48

Ger: 11:49

Valerie: 12:33

Erika: 13:21 (3^e in de categorie)

Van de ex TVS’ers is Peter Ziekman met het fietsen uitgestapt. Patrick had tijdens het fietsen ook onderkoelingsverschijnselen en tot overmaat van ramp reed hij een paar km voor het eind ook nog lek. Hij heeft zich gelukkig weten te herpakken en is toch gefinisht.

Patrick: 11:30

Het was voor mij een fantastische dag waarvan ik deze uitkomst niet had durven dromen en het was een bevestiging dat dit oude lichaam het nog steeds kan.

Ontlading na jaar van (loop)blessures.

Ik wil alle supporters hartelijk danken en in het bijzonder mijn begeleiders, mijn broer John tijdens het fietsonderdeel en Ed en Ronald tijdens het lopen. Het geeft altijd zo’n opkikker als je zo aangemoedigd wordt. Over een opkikker gesproken, de bouillon van Ria gaat er ook altijd wel in.  

Joop: ik denk niet dat ik maandag op de training fanatiek meedoe.

Marcel