Ploegentijdrit Zuidland

Een tijdje terug ontvingen we een e-mail bericht van Bart Monster met de aankondiging van een ploegentijdrit voor recreanten, als bijprogramma bij de Ronde van Zuidland op zaterdag 24 augustus (www.wielerrondevanzuidland.nl). Het leek me meteen leuk om eens zo iets te proberen. Maar, op mijn programma stond toen nog de 160 km Vacansoleil Challenge (fietstoertocht) in Biddinghuizen. Even later volgde een bericht van Wielerland dat de tocht in Biddinghuizen werd afgelast vanwege gebrek aan belangstelling. Toevallig vroeg Arie van der Kuil diezelfde dag of ik mee wilde doen met de ploegentijdrit in een viertal dat hij aan het formeren was. Ja, dus.

Uiteindelijk bestond het team uit Cris Rosmolen, Arie van der Kuil, Edwin van Straten en Michel Siep.

In eerste instantie zou ik vrijdag 23 augustus een borreltje gaan drinken bij de FRANK010 vrijdagmiddagborrel (www.frank010.nl). Maar, vreemd genoeg, werd ook dat afgeblazen wegens gebrek aan belangstelling (onder degenen met wie ik dat zou gaan doen). Kon ik mooi voldoen aan de opdracht van teamcaptain Arie, geen drank de avond voor de wedstrijd.

Na wekenlang mooi, droog weer te hebben gehad en goede voorspellingen voor de wedstrijddag, viel het toch een beetje tegen. Vanaf de vroege morgen viel er regelmatig een regenbui. Toen ik in Zuidland aankwam, was het daar droog bij een lekkere temperatuur en af en toe een zonnetje. De buienradar voorspelde, volgens Arie, dat het rond 17.00 uur droog zou zijn. Onze start stond gepland voor 17.01 uur.

Echter, tijdens de 32 rondjes (80 km) van de elite amateurs vielen er toch weer een aantal buitjes. Regen was niet het enige dat viel, vanwege het gladde wegdek gingen er ook verschillende wielrenners onderuit. Geen prettig gevoel, zo vlak voor de start van onze ploegentijdrit. Ach, rond 17.00 uur zou het droog zijn, zodat het wegdek er droog bij zou liggen...

..maar, buienradar.nl is toch niet zo betrouwbaar of Arie heeft in zijn enthousiasme verkeerd om afgelezen, want om 16.55 uur begon het…..te regenen!

Dat betekende dat we vlak voor de start toch afspraken om door twee gevaarlijke bochten en door het centrum van Zuidland vooral voorzichtig te fietsen om valpartijen te voorkomen. Cris en Arie kunnen dat niet gebruiken voor hun debuut in de hele triathlon in Almere, Edwin niet voor zijn debuut in de halve triathlon in Almere en ik niet voor mijn Ironman in Wales, resp. op 14 en 8 september.

Nadat, om 17.00 uur, de erg rappe mannen (en uiteindelijke winnaars) van PRC Delta van start waren gegaan, stelden wij ons op langs de starthekken. Even later telde, tijdwaarnemer Bart Monster, de laatste 10 seconden af en “schoot” ons op weg.

Meteen het gladde centrum van Zuidland in. Dat was inderdaad behoorlijk glibberen, maar na die paar honderd meter formeerden we ons “treintje”, zoals we dat dinsdagavond op de training hadden geoefend. We kregen er goed de vaart in, want de eerste ronde ging in 37 km/uur.

De tweede passage van het centrum ging daardoor toch wat rapper dan direct na de start. Doordat hij bijna onderuit ging, miste Arie de aansluiting met de rest toen we Zuidland uit weer gingen versnellen. Toen ik me af liet zakken om achter hem aan te sluiten, gaf hij aan dat het hem iets te hard ging, onder deze omstandigheden. Zodoende, hebben we de tweede en derde ronde met z’n drieën volbracht. Dat ging lekker vlot, soepel afwisselend, hebben we de snelheid van de eerste ronde goed vast weten te houden. Na 27’34”, met een gemiddelde van 37.2 km/uur, kwamen we zeer tevreden over de finish. Deze eindtijd was goed voor een twaalfde plek, tussen zeventien ploegen.

Acheraf bleek…..dat Edwin ook aan het eind van de eerste ronde had gespeeld met de gedachte om op te geven vanwege last van z’n hartritmestoornis…..dat Cris bij de soepele overnames haar lunch nog eens heeft geproefd, omdat het toch wel een beetje hard ging. Toen dat alles heel snel weer hersteld was, werd er tijdens het afspoelen van de koeienstrond en het omkleden al snel geconcludeerd dat we best een knappe prestatie hadden geleverd, voor een ploeg met twee hartpatiënten, een meissie en een alcoholist.

Kortom dit was zeker voor herhaling vatbaar, en met een betere voorbereiding, een droog wegdek, zonder hartproblemen en minder alcohol…..lonkt de top 10!

Nu, deze week, ff de koeienstrond van m’n fiets afspoelen en dan op naar de koppeltijdrit met Joey van ’t Verlaat.

Michel