Zondag 14 september 2014

Yes, we did it!!
4,8 km lopen, 90 km fietsen, 21,1 km lopen
Helaas werd vanwege de weersomstandigheden het zwemmen gecanceld.
Stromende regen vandaag, heuvelachtig fietsparcours, rivieren over de weg, kasseien en harde wind.
Maar dat heeft ons er niet van kunnen weerhouden om te finishen.
Een mooi evenement en een mooie ervaring!

Sebastiaan

Zaterdag 13 september 2014   Challenge -Amsterdam-Almere

Gisteren was het dan eindelijk zover. Vorig jaar na de finish besloten om ook dit jaar weer voor Challenge Almere-Amsterdam te gaan. In december begonnen met trainen op schema’s die Tim Dullaart voor me maakte.
Het zwemmen ging echt boven mijn verwachting. In de hoop met anderhalf uur uit het water te komen, zat ik toen al op de fiets en de eerste wissel kostte toch een minuut of 6. Arie Van Der Kuil je zwemadviezen hebben me 6 minuten winst opgeleverd, geweldig.
Weersvoorspellingen waren windkracht 3NO. Dit is net de verkeerde richting, maar daar doe je nu eenmaal niks aan. Al gauw kwam ik op de Oostvaardersdijk. Die is 30 km en met een noord-oostenwind heb je hem daar pal tegen. Windkracht 3 bleek een te rooskleurige voorspelling. Maar ach, vorig jaar was hij 7 en regende het ook nog, dus ik gaf mezelf een figuurlijk schop onder de kont en begon domweg te trappen. Met een gemiddelde van 25km/uur kwam er dan toch een bocht. Genoeg tijd om te beseffen dat ik dan ook een heel stuk 35 per/uur moest rijden om binnen de 6 uur het fietsen af te ronden. Gelukkig is een rondje zo dat je de wind dan toch ook hele stukken mee hebt en dat schoot lekker op. In het lusje waar de verzorgingspost was kreeg ik nieuwe bidons en flapjacks en een hoop aanmoedigen van familie en vrienden. Klaar voor de tweede ronde.
Weer richting het Markermeer. Gek genoeg kon ik nu iets harder rijden dan in het eerste rondje. De wind bleek ietsjes gedraaid te zijn, In het tweede rondje haalde ik veel mensen in en dat werkt heel motiverend.
Na 6 uur en 5 minuten (jammer die 5 minuten) was ik weer in het parc fermee.
Fietsen stallen en mijn loopschoenen aan. Mijn benen moesten ook duidelijk even wennen, maar na een kilometer liep ik lekker. De eerste twee rondjes gingen geweldig. In het derde rondje kreeg ik last van kramp in mijn kuiten. Nog nooit zo erg gehad. Waar ik normaal altijd het looponderdeel het meest geweldige vind, kon ik nu alleen maar opzien tegen nog 3 rondes van 7 km. Ik had de gewenste 12 uur inmiddels al laten varen, maar hoopte nog op een PR. Na het vierde rondje liet ik ook dat varen. Ik zou proberen te genieten van iedere kilometer. Nou dit is NIET gelukt. Ik wandelde bij de verzorgingspost om niet helemaal onder de sportdrank of cola te komen. Van twee posten per rondje nam ik bij 3 punten iets aan, om mezelf maar een smoes te geven om te kunnen gaan wandelen. Heel dom, want weer beginnen met lopen is alles behalve aangenaam.
Maar dan kom je toch op het 40 km punt. Nog maar 2 te gaan, in dat laatste stukkie blijkt de pijn toch iets beter hanteerbaar. En dan kom je vlak bij de finish. Je hoort je naam omgeroepen worden. Het publiek juicht je toe en dan mag je fnishen in 12 uur en 23 minuten. Wat een geweldig gevoel. Alle pijn vergeten.
Totdat je bent gaan zitten en weer wilt opstaan . Maar ook dat gaat inmiddels al weer ietsjes soepeler.
Iedereen die is komen kijken, dankjulliewel.

 Silvia

Wil je eens een wedstrijd zonder zwemmen dan is een RunBikeRun (RBR) een optie.
In de Dordtse Biesbosch wordt jaarlijks een RBRBR gehouden, een RunBikeRun met nog een BikeRun er aan geplakt.

Door het vele wisselen waren na enige tijd alle deelnemers over het loop- en het fietsparcours verdeeld. Waar je ook stond als toeschouwer, constant was er veel te zien. De deelnemers kwamen maar liefst 7x langs.
Stephan Vitscher was de snelste TVS-er, Yvonne hield zich als oudste dame goed staande in de categorie D40, waar de meesten 10-20 jaar jonger waren. Ze mocht tevreden zijn met een 9e plek van de 13 D40-deelneemsters.
Fred Meyboom was de 3e TVS deelnemer.

Een leuke wedstrijd, ook voor de toeschouwers.

Henk

Run Bike Run Bike Run Dordrecht

Dit jaar sinds lange tijd weer meegedaan in Dordrecht. De wedstrijd die voorheen als Run Bike Run gehouden werd was nu veranderd in een Run Bike Run Bike Run.
Nu werd er eerst 2,5 km (volgens mijn GPS 2,7 km) gelopen dan 12,4 km fietsen (2 rondes) daarna dit nog een keer en vervolgens  afsluiten met lopen.
In totaal 7,5 km lopen en 24,8 fietsen.

Vrij vroeg van huis gegaan om zo dichtbij mogelijk te parkeren. Eerst de fiets maar in het parc fermee zetten en daar werd me ineens een nieuwe regel van de NTB verteld.
Ik mocht namelijk niet meer mijn fiets met z’n stuur aan het rek ophangen. Dit moet voortaan aan het zadel, want dat is makkelijker met wegrijden. Wellicht is dat zo, maar op deze manier steunt het voorwiel niet op de grond en kan die gemakkelijk een andere fiets die ernaast hangt beschadigen. Met dit argument kreeg ik dispensatie, dus mocht de fiets zoals altijd aan het stuur ophangen. Eigenlijk moest ik dat officieel aan de wedstrijdleiding aanvragen. Tjonge jonge, het is wat al die regeltjes…..

Verder ging de wedstrijd goed, leuk die korte stukken. Word je met fietsen ingehaald dan kan je vaak die persoon weer inhalen bij het loopgedeelte. Ook was het soms andersom. Dit was stimulerend om sneller te gaan (zelfs op mijn leeftijd). Bij langere wedstrijden ben je geneigd om meer op je eigen tempo te letten dan wat andere deelnemers doen.

Ik vond het een leuke wedstrijd. Door de korte stukken was het overzichtelijk en kon je je snelheid daardoor goed inplannen. Ook door deze nieuwe opzet was het leuk voor publiek want er was telkens wat te zien.  Een aanrader voor jeugdige triathleten.

Yvonne

Op weg naar de finish… M’n 25e marathon en nog nooit zo vlak gelopen, de tweede helft een minuutje langzamer als de eerste.. Heerlijk ontspannen gelopen en in m’n 5e tijd ooit gefinisht in 3u26m58. Heel tevreden dus… Alle supporters die ik wel heb gezien, maar ook degene die ik gemist heb… Bedankt!
Nu uitrusten en op naar de Salzburg Marathon

Jeroen

Marathon uitgelopen in 3.36. Lekker gelopen, niet te gek gedaan! Na 27 km merkte ik toch wel dat het gebrek aan duurtrainingen mij opbrak. Tempo zakte en de beentjes werden steeds gevoeliger. Uiteindelijk toch vrij fit gefinished. Super tevreden! Alle supporters bedankt voor alle hartstochtelijke aanmoedigingen!

Ed

Was m’n jubileum marathon vorig jaar niet zo’n succes, qua eindtijd…..dit jaar had ik door omstandigheden wat tijd over om te trainen, zodoende kon ik een goede basis leggen voor een wat aansprekender resultaat. Twee keer eerder heb ik geprobeerd om in Rotterdam eens binnen de 3:30 uur te finishen (2008: 3:30:12 en 2010: 3:30:40), dat moest nu maar eens echt gebeuren. Na een reeks hele leuke resultaten in loopjes op de weg en in de blubber in de afgelopen maanden, waren de verwachtingen bij velen hoog gespannen…..als je die tijden door rekent, zou ik op de marathon toch wel 3:15 uur moeten kunnen lopen, pffff! Met die druk op de schouders heb ik vorige week met Joop van Lammeren uiteindelijk besloten om iets behoudender te gaan lopen en op pad te gaan voor 3:20 uur…..en zo geschiede! De verwachtingen waren helemaal niet onterecht, want vandaag liep ik, met heel veel dank aan Joop voor het “haaswerk”, dat PR uit 2008 aan snot, in een (netto) eindtijd van 3:18:43!

Michel

Vandaag mn 4e marathon gestart en gefinished en hoe !!!! De eerste 17 km gingen prima en toen begon ik het benauwd te krijgen en kreeg mn ademhaling niet onder controle. Op de 20 km waar Cris, HenkJan, Silvia, Gerard en Sylvia stonden bijna overwogen om uit te stappen maar door een paar schoppen onder mn hol een reminder aan een Ironman finish toch weer op pad gegaan.

Ademhaling werd er niet beter op dus moest af en toe wel wandelen om op adem te komen om vervolgens weer verder te kunnen. Bij de Kubuswoningen van Bert en Erica wat bemoedigende woorden gehad, wat vaseline gesmeerd hier en daar en weer op pad. Silvia zou hazen in het Kralingse bos maar dr viel weinig te hazen hahaha. Laatste stuk ging toch weer sneller dan het middenstuk van de marathon en dat geeft ook altijd een goed gevoel als je weer mensen inhaalt.

Uiteindelijk gefinished in 5:05 uur, mijn slechtste marathon ooit. Moet zeggen dat de marathon tijdens de Ironman beter ging en voelde, strange. Ik geef het gezeik met mn motor, pacemaker en de griep / hoest maar de schuld en volgend jaar een nieuwe poging.

Wil iedereen die is komen aanmoedigen bedanken, ook diegene die een berichtje gestuurd hebben. Bert en Erica voor het klaarstaan de gehele dag, Silvia voor het hazen en uiteraard iedereen die bij Cris en HenkJan was voor die trap onder mn hol en alle anderen die ik langs de kant gezien heb, super bedankt.

Zal zo eens kijken wat alle anderen gedaan hebben, hopelijk heeft iedereen zijn of haar doelstelling behaald.

Ga ik nu maar eens pizza bestellen en mezelf op de bank parkeren.

Arie

Het zit er weer op! Tevreden met mijn tijd! Wel aardig kapot gegaan aan het einde! Nu met de beentjes omhoog! En een dikke vette pizza!

Martin

Er was die dag ook een Rotterdam Mini-marathon.

Joey werd heel knap 12e overall van de 2600 deelnemers op de 4.2km Mini-marathon in  15:33 min

Zaterdag 14 september 2013 Almere

 De verhalen van Arie en Silvia met foto’s van Kevin Bosch

Silvia’s Almere 2013.

Onder bar Hollands herfstweer gefinisht. Ipv 8 minuten korter, twee uur langer erover gedaan en toch trots.

Het zwemmen is voor mij iets wat moet gebeuren en daarna gaat het leuk worden. Het tweede zwemrondje kwamen er wat golven bij en uiteraard had ik daar last van. Sommige (betere) zwemmers hebben dat amper gemerkt.
Tijdens het zwemmen ging mij rechteroog zeer doen. Ik hoopte dat er wat water in mijn brilletje was gekomen, wat irriteerde. Maar helaas er was iets anders aan de hand. Als ik mijn oog dicht deed ging het wel.

Na 1 uur en 40 min was het eerste deel klaar. Kon ik me in droge fietskleding hijsen en zou het leuk gaan worden. Mijn oog bleef wel irriteren en mijn zicht was nogal beperkt. Na 20 kilometer kwam er steeds troep uit en deed het zo zeer dat ik mijn oog het liefst dicht deed. Jammer dat het andere dan ook dicht ging en dat dat nogal lastig is met navigeren. Vanaf toen iedere 3 tot 4 kilometer gestopt om de troep weg te halen. Weer opnieuw opstappen en vaart maken. Tussendoor even naar de arts gegaan. Misschien kon ze het verhelpen. Beetje water erin om te spoelen, maar dat is maar een tijdelijke oplossing. Ze vroeg of ik niet liever wilde stoppen. Dat had ik zelf ook al bedacht, maar ik had toch geen half jaar getraind voor een DNF.
Die gedachte heb ik nog een keer of tien heroverwogen en toen mezelf een figuurlijke schop onder de kont verkocht. Fietsen afmaken, bij het lopen kan je al lopend de troep eruit halen.

Na bij de coachpost nieuwe bidons te hebben gehad toch aan de tweede ronde begonnen. Op de dijk langs het IJsselmeer besloten ze de hemelsluizen open te zetten en alles in zo’n kort mogelijke tijd op ons neer te laten komen. De wind kwam ook opzetten en kwam van linksvoor. Op mijn ligstuurtje liggen was er niet meer bij. Er kwam wat regen in mijn oog en dat gaf wat verkoeling. De dijk langs het IJsselmeer is ellenlang, vooral met die wind, maar er kwam een eind aan. de bocht om en dan heb je gewoon windje mee. Kon niet al te hard, omdat ik slecht zicht had en mijn oog weer meer ging branden, dus weer wat vaker stoppen.
Maar het fietste toen wel heel relaxt. Totdat je weer een bocht omgaat.
In het bos werd ik gemaand om langzaam te gaan. Ik zei dat ik dat wist, want er zou een scherpe bocht komen. Bleek er een boom omgevallen te zijn op het fietspad vlak ervoor. Goed dat de man het me vertelde, want mijn zicht was dus zo beperkt dat ik dat niet had opgemerkt.
De weg langs het Gooimeer had ik de wind volop tegen. Maar ach toen zat ik inmiddels al op 160 km, dus dan heb je het eind al in zicht en dat geeft al weer wat energie.

Toen ik het fietsparkoers had geëindigd, waren de eersten al klaar met lopen. Weer wat extra tijd genomen om droge kleding aan te trekken, dus kon comfortabel aan het lopen beginnen. In het eerste rondje kwam ik Gert-Jan tegen, die me vertelde dat alle gelletjes al op waren. Dat vond ik wel jammer, want op de fiets had ik ook niet echt op mijn voeding gelet. Gelukkig stond Bert er met chocola. Ik pakte dus maar ook gelijk cola en banaan aan, zodat ik suikers binnen zou krijgen. Dat viel even niet zo fijn en kreeg last van mijn maag. Dus daarmee gestopt en op water over gegaan. Nadat ik het eerste rondje had gelopen, stond Arie klaar met gelletje die hij had gekocht. Helemaal blij was ik met hem. Tweede rondje ging heel lekker en ik kon weer genieten. Ook het derde rondje ging als een jekko (voor mijn gevoel dan).

In het vierde rondje werd het inmiddels al donker en kregen we een hoofdlamp voor in het bos. Soms had ik het idee dat ik vast ergens verkeerd was gegaan, maar dan zag ik toch weer iets bekends of een vrijwilliger. Was ook heel blij als ik iemand inhaalde en vond het zelfs niet erg (niet heel erg, wel een beetje) als ik werd ingehaald. Bij het kilometerpunt merkte ik dat ik zelfs de 14-uurs grens niet ging halen. Had nog 4 minuten, dus toen maar iets rustiger gaan lopen om de laatste meters door een bos met modderpad geen uitglijder te maken. De finish was werkelijk geweldig. Zo blij dat ik het negatieve gevoel in het eerste rondje op de fiets heb genegeerd en toch die medaille had verdiend.

Silvia van Schaick

Arie’s Almere 2013

De finishers van de Challenge Almere Long Distance, Arjen Teijn, Cris Rosmolen, Silvia van Schaick en mijzelf. Het was een zware wedstrijd met heel veel regen, windkracht 6, onderkoelingsverschijnselen waardoor het een echte challenge werd. Van de 416 deelnemers zijn er maar 329 gefinisht, dat zegt al genoeg.

3.8 km gezwommen in 1:08 uur (17:54 min/km)
wissel T1 in 8 min
184 km gefietst in 7:13 uur ( 25,4 km/uur)
Wissel T2 in 8 min
43 km gelopen in 6:07 uur (8:30 min/km)

Finishtijd is 14:44:41 uur.

Met zwemmen ging het bij mij super, lag voor op de planning de eerste ronde dus 2e ronde wat rustiger gedaan om zelf te sparen. Eerste ronde fietsen ging ook volgens planning maar daarna werd het een hel door de extreme regenval en kou. Hier ben ik dan ook mijn tijd verloren. De marathon ging weer exact volgens planning, wilde 6 uur dus dat is goed gelukt.

Wil iedereen bedanken voor alle berichtjes, ook diegene die speciaal zijn komen aanmoedigen. Doet altijd super goed en met een wedstrijd als deze echt nodig.

Bert Bosch, Erica Bosch en Kevin Bosch bedankt voor het verzorgen van het eten en drinken tijdens de wedstrijd van mij en silvia. Volgend jaar weer ???????
Natasja Oosterloo was er ook voor de opvang na de finish want werd behoorlijk misselijk. Benjamin Buijs kwam nog gezellig een praatje maken voor zover ik spraakzaam was

Het was een zware maar zeer mooie dag “swim 3.8 km, bike 180 km, run 42,2 km, brag the rest of your life”

Arie van der Kuil